Author: de Jonge

Vrijdag 18 april 2014

Het is hier 30 graden met een strak blauwe lucht. Wij zitten in de lobby van een groot hotel en buiten plonzen kinderen in het zwembad. Maar denk vooral niet dat wij hier vakantie kunnen houden 🙂

Het is niet lang onbekend gebleven dat wij terug zijn in Ouarzazate. Er wachtte een reeks aan nieuwe kinderen op ons. Verschillende ouders willen graag weten wat hun kind mankeert en de oudervereniging van Ibtisama wil weten of zij deze kinderen op kunnen nemen in de school. Read more

Dinsdag 16 april 2014

Twee dagen hier en we zijn al helemaal opgeslokt door het warme Marokkaanse leven. Somaya en Maretha kwamen afgelopen zondagavond in Marrakech aan. Dinsdag reisden we door naar Ouarzazate. De busreis was prachtig maar de hoogteverschillen en bochten vielen niet mee. Lichtelijk duizelig Read more

Vrijdag 1 november 2013

Ik ben weer terug in Nederland. Het is even wennen aan de herfstbladeren, de temperatuursdaling van 20 graden, de snelheid van het leven en de strakke manier waarop alles geregeld is. Het is ook weer heel fijn: eigen bed, oude kaas, eigen taal, vrienden en familie. Maar ik mis het team in Ouarzazate en de kinderen.

Gelukkig nauwelijks tijd om daarover na te denken, want er moesten weer dozen worden ingepakt en spullen gesorteerd. Morgen vertrekt het team van Tour de Nour. De bliksemactie heeft opgeleverd: Read more

Vrijdag 25 oktober 2013

Vandaag, helaas, al weer mijn laatste dag hier. We hebben keihard gewerkt deze week en meestal werd het behoorlijk laat ’s avonds. Ik bewonder dan ook de vrijwilligers. Ik noem ze de ene keer leerkracht en de andere keer vrijwilligers. Ze zijn het eigenlijk allebei. Ze werken hier full-time is de klas maar krijgen daar niet voor betaald. Dankzij de bijdrage van stichting Nour (en dat is weer dankzij onze donateurs, vrienden en sponsoren!!) kan in het komende schooljaar één van hen een normaal salaris krijgen en kunnen de anderen Read more

Donderdag 24 oktober 2013

Gisteren kwam de onvermijdelijke terugslag. Zoals met alle nieuwe dingen is het begin makkelijk, maar na een paar dagen bleek het toch niet uitsluitend rozengeur. Voor de leerkrachten was dat erg teleurstellend en aan het eind van de dag zaten we uitgeput bij elkaar. Er waren kleine irritaties, er was veel onrust geweest gedurende dag, in de vorm van rinkelende telefoons en onverwacht bezoek. En ook de evaluatie verliep uitermate chaotisch. Want ook dat is hier tamelijk onbekend, in ieder geval in dit gezelschap. Read more

Dinsdag 22 oktober 2013

Vandaag gingen we vol goede moed verder. Al op de tweede dag namen de kinderen plaats achter hun tafels en openden nieuwsgierig de laatjes. Een van de oudste kinderen verbeterde een educatrice omdat ze de routine niet precies volgde. Daar werd hartelijk om gelachen en de jongen kreeg complimenten.

Ibrahim had zijn dag niet en wilde helemaal niets. Maar het klaslokaal bleef hem toch trekken. Af en toe kwam hij weer binnen sloffen. Read more

Maandag 21 oktober 2013

Vandaag begonnen we met het nieuwe programma. De leerkrachten waren vol verwachting, want zelfs met de praktijkoefeningen en hun eigen ervaring konden ze zich toch niet echt voorstellen dat de kinderen echt aan zo’n tafeltje zouden gaan zitten en zelf aan het werk zouden gaan. Hoofdschuddend en met grote aarzeling hadden ze beaamd dat ze het een hele mooie methode vonden en dat heel misschien Laila (het meisje dat nu leert punniken, 19 jaar is en het hoogste niveau heeft) wel op deze manier zou kunnen werken. Maar Hafida? Hafida, die nooit iets zelf doet en voortdurend de aandacht en goedkeuring van een leerkracht nodig heeft? En Ibrahim (een van de jongsten, met een spanningsboog van maximaal 1,5 minuut)? Of Ali, een nieuw jongetje met autisme, dat nog niet gewend is in de klas en volledig zijn eigen gang gaat? Nee, daar konden ze zich eigenlijk niets bij voorstellen. Ze hadden me meelijwekkend aangekeken en zeiden: “als Allah het wil”. Read more

Zondag 20 oktober 2013

In de week vakantie heb ik mij het hoofd gebroken over de manier waarop ik de school van Ibtisama kan helpen om beter les te geven aan al die kinderen met verschillende leeftijden en niveaus in die ene kleine klas. Ik wil graag gaan werken volgens de methode TEAC-CH. Dat is een programma dat niet alleen geschikt is voor kinderen met autisme, maar ook voor kinderen met andere ontwikkelingsachterstanden. Het grote voordeel van dit programma is dat er heel veel visuele ondersteuning geboden wordt en dat er gewerkt wordt met individuele doelen en niveaus. Bovendien wordt de autonomie van kinderen erg gestimuleerd. Kinderen leren om zelfstandig aan een taakje te werken en dat geeft de leerkracht wat ruimte om het ene kind te helpen terwijl het andere kind even zelf bezig is.

Dat was leuk bedacht, maar dit systeem staat lijnrecht tegenover de gebruikelijke manier van lesgeven. Klassikaal onderwijs is hier gemeengoed en zelfstandig probleemoplossend leren denken wordt niet onderwezen op reguliere basisscholen. Read more

Vrijdag 18 oktober 2013

Na onze grote reorganisatie-actie van vorige week was het vakantie. Veel mensen reizen naar familie en de sfeer is vergelijkbaar met de kerstperiode bij ons: familiebezoek, heel veel eten, lekker uitrusten, gezelligheid en een beetje bijslapen. Voor mij was het natuurlijk heel bijzonder om het offerfeest hier mee te maken. Een beetje laf heb ik het daadwerkelijk slachten van het schaap vermeden, maar vervolgens alle stappen van het proces meegemaakt. In het dorp waar ik was, hing op iedere hoek van de straat wel een schaap ondersteboven in verschillende stadia van ontleding. Read more

Maandag 14 oktober 2013

Afgelopen vrijdag werd het schilderproject feestelijk afgesloten. De buitenmuur is mooi geworden. De tafels en stoelen zijn wat klodderig geworden in mijn ogen, maar de nieuwe kleurtjes op de deuren hebben de ruimte lichter gemaakt. In ieder geval hebben de leerlingen aan beide kanten een goede tijd gehad. Er is geen grotere tegenstelling denkbaar tussen de adolescenten van de internationale school, met merkkleding en iphones, Read more

Donderdag 10 oktober 2013

Het eerste wat L zegt als ze binnenkomt vandaag is: “ik wil niet meer leren. Ik wil werken.” en daarmee refereert ze aan haar punnikwerk. 

Dankzij haar doorzettingsvermogen is het koordje gisteren flink opgeschoten en al snel kunnen we het eraf halen en er een armbandje van maken. Zo trots als een pauw laat ze het aan iedereen zien.
Read more

Woensdag 9 oktober 2013

Ibtisama krijgt bezoek van een groep leerlingen van de internationale school in Bern, Zwitserland. Zij zijn op excursie en komen drie dagen de schoolklas verven. ’s Avonds ontmoeten zij leerlingen van een middelbare school in Ouarzazate die Engels in hun pakket hebben voor een uitwisselingsprogramma.

De leerkrachten van Ibtisama verkeken zich in eerste instantie een beetje op wat
een groep van 15 middelbare schoolleerlingen kan presteren in drie dagen.

Read more

maandag 7 oktober 2013

Het schooljaar begon een maandje later dan normaal, omdat een aantal kinderen uit de klas van Ibtisama met hun begeleiders hebben meegedaan aan de Nationale Special Olympics Marokko.

Dat bijzondere event heeft plaatsgevonden in de week voordat ik aankwam.

Read more

Woensdag 2 oktober 2013

Op uitnodiging van een arts-assistente kinderpsychiatrie, reis ik af naar Casablanca. Zij volgt haar opleiding in het universitair kinderziekenhuis Abderrahim
Harouchi. Ik ontmoet haar daar en maak kennis met de vaste psycholoog van de afdeling kinderpsychiatrie. Ze hebben er 4 afdelingen: een polikliniek en drie dagklinieken (leeftijd 0-6, 6-12, 12-16) waar kinderen dagelijks komen gedurende 1-3 maanden voor diagnostiek en behandeling. Ze zien er alle soorten van problematiek en bieden verschillende soorten van behandelingsmodules. Read more

Zondag 29 september 2013

Nog een weekje en dan hoop ik weer terug te zijn in Ouarzazate. Deo volente, oftewel Inshah Allah, zoals ze dat hier zeggen.

In drie weken gaan we werken aan twee belangrijke doelen: het implementeren van een gestructureerd leerprogramma en het opstellen van individuele leerdoelen. Bovendien gaan we experimenteren met een vorm van werk-dagbesteding. Sommige “kinderen” in de klas naderen de volwassenheid en zijn wel een beetje uitgeleerd op school-gebied. Een sociale werkplaats is een grote wens van Ibtisama. Voorlopig is daar geen ruimte voor, geen capaciteit en ook geen kennis. Maar misschien kunnen we alvast een voorzichtig beginnetje maken?

Read more

Vrijdag 27 oktober 2013

Bijna weer in Ouarzazate
Ik ben weer onderweg naar Ouarzazate. Ik verheug me er enorm op de kinderen en ouders terug te zien en samen verder aan de slag te gaan met onze nieuwe doelen. In de afgelopen periode is er weer heel wat gebeurd. Dankzij de fantastische steun van vrienden en donateurs kunnen wij de school van Ibtisama in het komend jaar wezenlijk ondersteunen.
Het is ongelooflijk wat we in één jaar hebben kunnen bereiken. Anderhalf jaar geleden, kwam ik in contact met de oudervereniging Ibtisama ( ouders van kinderen met mentale beperkingen en/of autisme). Zij hadden toen, afgezien van een groot ledenbestand, nog niets. Het liefst wilde ze een school oprichten, want het merendeel van de kinderen zat de hele dag thuis.
Vorig jaar zomer organiseerden we met 4 vrijwilligers uit Nederland en 4 vrijwilligers uit Ouarzazate een summerschool voor zeven kinderen en hun moeders. Al doende lieten we zien hoe je een programma voor deze kinderen zou kunnen vormgeven. We leerden aan beide kanten. Read more