27 oktober 2014
De schooldag bij Ibtisama
begint met ontbijt voor kinderen en leerkrachten die heel vroeg komen en nog niets gegeten hebben. Langzamerhand druppelen de andere kinderen binnen. Begroeten is hier heel belangrijk en kinderen leren om alle andere kinderen een handje te geven. Bijna allemaal kunnen ze dat uitstekend.
Om 9.00 start de schooldag met het zingen van het volkslied en een stukje Koran. Daarna gaat het grootste deel van de kinderen naar het klaslokaal. Ze gaan zitten aan hun eigen tafeltje, trekken het bovenste laatje van hun eigen ladekastje open en beginnen aan hun taak. Deze methode (TEACCH) hebben wij vorig jaar geïntroduceerd en is goed aangeslagen. De kinderen kennen inmiddels het ritueel en al snel zit het ene kind te puzzelen terwijl een ander een getallen-werkblad maakt en een derde kind een kralenketting rijgt.
De afgelopen week zijn we al ver gekomen met het in kaart brengen van de individuele niveaus van de kinderen. Dat werk is nog niet helemaal af. Sommige kinderen bleken onder hun niveau te worden aangesproken en veel meer in hun mars te hebben terwijl andere kinderen wat te hoog werden ingeschat.
Toch is het ongelofelijk hoe groot de verandering is in vergelijking met vorig jaar. Het klassikale lesgeven is bijna geheel vervangen door individueel gericht onderwijs. De hoeveelheid “lege tijd” waarin de kinderen op de bank zaten om uit te rusten (en de tijd doodden door elkaar te lijf te gaan) is geminimaliseerd. Door een betere dagstructuur met meer activiteiten is het geklier en geplaag enorm verminderd.
De kinderen die nog niet toe zijn aan spelend leren, worden opgevangen in de aangrenzende ruimte. Deze kinderen zijn nog heel jong en hebben een heel laag niveau. Hun aandacht is bijna niet te trekken en één van hen kan nog niet zelfstandig lopen of zitten. Met hen wordt op sensorisch niveau gespeeld.
Om 11.30 uur begint de middagpauze. 
Een deel van de kinderen en leerkrachten gaat naar huis om te eten en anderen eten op school. Na het eten worden er matjes uitgerold voor de siësta. Het is niet makkelijk om deze drukke kinderen op die matjes te houden, maar ze krijgen het toch redelijk voor elkaar en de meeste kinderen doen een dutje.
’s Middags is er tijd voor themalessen, sport, muziek of creativiteit. Er is een sportdocent die met de kinderen oefent voor de nationale Special Olympics waar een delegatie van de kinderen van Ibtisama naar toe gaat. Komend jaar is dat in Tetouan en de voorbereidingen zijn in volle gang. Tetouan ligt een heel eind weg en het wordt dus zeker een spannende reis voor de kinderen en hun begeleiders. Maar zover is het nog niet. Er moet eerst geoefend worden!
Ondanks het feit dat de leerkrachten erop aandringen dat ouders hun kinderen op tijd ophalen (16.30 uur) worden sommige kinderen pas na 18.00 opgehaald. De ouders werken of vinden het wel fijn dat hun kind dat zoveel zorg vraagt, van huis is. Voor de leerkrachten is dat lastig want daardoor blijft er nauwelijks tijd over om de lessen van de volgende dag voor te bereiden. Ook voor de kinderen zijn deze lange dagen zeer vermoeiend.
Ik bewonder de leerkrachten om de 
positieve sfeer die zij tot het einde van de dag weten te creëren. Opgewekt zwaaien ze de laatste kinderen uit waarna het schoonmaken van de klas, de WC en de keuken, printen van nieuwe werkbladen en klaarleggen van het materiaal nog moet beginnen. Ik kom zelf in elk geval elke avond uitgeput aan bij mijn gastgezin 🙂
Maretha