Dinsdag 16 april 2014
Twee dagen hier en we zijn al helemaal opgeslokt door het warme Marokkaanse leven. Somaya en Maretha kwamen afgelopen zondagavond in Marrakech aan. Dinsdag reisden we door naar Ouarzazate. De busreis was prachtig maar de hoogteverschillen en bochten vielen niet mee. Lichtelijk duizelig
arriveerden we in Ouarzazate waar het overdag al heel warm is. We werden bijzonder hartelijk ontvangen door de moeder van Fatima Zahra (presidente van de oudervereniging), dus de grootmoeder van een van de kinderen van stichting Ibtisama. Zij heeft ons onderdak aangeboden in haar huis.
Bij aankomst bleken wij de gelukkige tijdelijke bewoners te worden van een klein appartementje dat aan hun huis is vastgebouwd. Een kamer met Marokkaanse banken rondom waarop we kunnen slapen en een douche/wc ernaast. Geweldig want Somaya en ik zullen hier niet alleen verblijven. We verwachten aanstaand weekend een klein team van vrijwilligers uit Nederland.
Somaya studeert sociaal-pedagogische hulpverlening aan de hogeschool van Amsterdam. Zij is van Marokkaans-Nederlandse afkomst en spreekt vloeiend Arabisch wat hier heel erg fijn is. Haar familie komt oorspronkelijk uit het noorden en ze heeft dus een accent dat de mensen hier onmiddellijk opmerken en heel grappig vinden. Somaya brengt kennis en ervaring mee met betrekking tot de begeleiding van jongeren met complexe pedagogische problemen.
Tegelijkertijd voltooit zij hier haar afstudeerproject en komt dus ook leren van het onderwijs hier. Zij gaat zich buigen over de vraag hoe we de structuur kunnen vergroten binnen de school en de gezinnen. Dat is een interessante vraag want structuur is erg belangrijk voor de kinderen waarmee we werken, maar structuur is hier tegelijkertijd niet zo vanzelfsprekend als in Nederland. Waar wij in Nederland leven met de klok, gaat het dagelijks leven in Marokko heel anders. Over haar bevindingen hoort u later meer.
Tot nu toe verrast zij velen met haar Arabisch omdat zij er niet zo Marokkaans uit ziet. Veel mensen denken dan ook dat ze een toerist is en geven haar in het Frans antwoord. Dat spreekt ze niet, dus dat schept wat verwarring. Gisteren en vandaag hebben we de vrouwen van Ibtisama weer gezien. Het is hier nu nog vakantie (deze week) en dat geeft ons de tijd om samen het programma voor volgende week voor te bereiden. Er wachten ons huisbezoeken en nieuwe kinderen. We houden u graag weer op de hoogte.