16 oktober 2014
Na de aftrap van het thematisch werken op woensdag, gaat de equipe van Ibtisama donderdag zelf aan de slag met deze voor hen nieuwe manier van werken. 
Ze overtuigen ons meteen! Onze boodschap is overgekomen en met grote inspiratie, toewijding en enthousiasme zijn ze aan het werk.
De leerlingen mogen uit 
diverse kleurplaten van vervoersmiddelen een keuze maken. Er wordt gepraat over de geluiden en manier van voortbewegen van elk middel van transport. “Hoe klinkt een auto? Als je echt ver weg reist, wat is dan een handig middel? En maakt een fiets ook geluid?”
De ingekleurde afbeeldingen worden op een doos geknutseld. Op de binnenplaats is een parcours uitgezet, als vliegtuig, motor en wat al niet meer, leggen de leerlingen de afstand af. Ter consolidatie van de nieuw geleerde woorden en als motorische oefening.
Zelfs het huiswerk staat in het kader van ons thema reizen en transport. De leerlingen die dat kunnen, schrijven in hun schriften: De auto van papa. De fiets van Selma. De bus van de chauffeur.
Op vrijdag gaan de leerlingen alleen in de ochtend naar school. Een enkeling weet daar maar niet aan te wennen en staat per abuis op de stoep 😕 . Vrijdag is namelijk de dag van de couscous. Iedereen deelt, in zijn mooiste kleding, deze lunch met familie. Ook wij zijn door onze nieuwe school-familie van harte uitgenodigd deze maaltijd samen te nuttigen. Met volle buik houden we ’s middags de nabespreking.
Tijdens de nabespreking ligt de nadruk op de inzet van vijf puzzelstukjes om situaties te verduidelijken (zie: Geef me de vijf van Colette de Bruijn) vertaald naar het thematisch werken voor deze school. Centraal staan: wat, hoe, wanneer, waar en wie? Ook benadrukken we het belang van taalproductie voor het ontwikkelen van het taalsysteem. Verder komt aan bod, dat naast de essentiële herhaling, input via de vijf zintuigen cruciaal is voor consolidatie (auditief, visueel, tactiel, ruiken, proeven en daarnaast motoriek).
Ik heb genoten van deze schoolweek hier. Van de warmte en inzet van alle mensen op school en het lieve welkom van mijn gastgezin. Een iemand wil ik nog speciaal even noemen: Meryem. Zonder deze goede leerkracht en heel lieve juf met een gouden hart voor de kinderen en de organisatie, zou deze school niet dezelfde zijn.
Hartelijk dank aan iedereen die deze ervaring voor mij mogelijk heeft gemaakt. Op de eerste plaats Maretha, stichting Nour en Ibtisama.
Shoukran bzef!!! Dienke
