Na de verrassende ontmoeting bood Dhr. Aandam, president van stichting Tichka, ons een reusachtig pand aan: een meisjesinternaat dat wij tijdens de zomermaanden kosteloos mochten gebruiken.
De vier vrijwilligers uit Nederland konden kiezen uit 100 stapelbedden tijdens hun 3-weekse verblijf in Ouarzazate. In de enorme hal konden de kinderen spelen, want buiten was het 48ยบ Celsius.
Zij werkten samen met vier vrijwilligers van ‘Ibtisama’ uit Ouarzazate. Er deden zeven kinderen en hun moeders mee aan het pilotproject.
Doel was: delen van kennis en ervaring. Samen met de moeders en vrijwilligers keken we naar het leervermogen van de kinderen. Hoe kan je nieuwe vaardigheden aanleren? Waar liggen hun sterke en zwakke kanten? Hoe kan je een groepsprogramma vormgeven? Hoe breng je structuur aan met behulp van pictogrammen en een dagprogramma?
Daarvoor
:
- bezochten we alle kinderen thuis
- Stelden voor elk kind een persoonlijk plan op
- lazen dossiers
- spraken over autisme, ontwikkelingsstoornissen en begeleiding van kinderen met deze beperkingen.
In ons blog leest u over onze eerst indrukken.
Na een stormachtig begin, waarin de kinderen moesten wennen aan de ruimte en die vreemde witte begeleiders met hun taalproblemen en ook de volwassenen moesten wennen aan elkaars gebruiken, ontstond er binnen enkele dagen een routine en een rust die de vrijwilligers van Ibtisama aangenaam verraste.
De structuur met terugkerende programmapunten, de individuele manier van werken, waren nieuw en het effect op de kinderen was opmerkelijk. Volgens de vrijwilligers waren de kinderen rustiger en konden zich langer op taken richten dan normaal. Zowel de kinderen als zij zelf hadden meer plezier in het spelen en werken.
En tot ieders vreugde maakten sommige kinderen al binnen enkele dagen vorderingen.
Tijdens de nabesprekingen deelden we bijzondere en ontroerende observaties.
De vrijwilligers van Ibtisama leerden van ons over structuur, pedagogiek, programmatisch werken aan kleine doelen, aandacht geven aan positief gedrag en negeren van ongewenst gedrag.
Wij leerden van de ouders en vrijwilligers van 
Ibtisama over de Marokkaanse cultuur, en over gebruiken en denkbeelden over ziekte. We namen een voorbeeld aan de warmte en gastvrijheid van de moeders en vrijwilligers. We ondervonden zelf hoe lastig het is als je de taal niet machtig bent en realiseerden ons nog beter hoe moeilijk dat is voor ouders in Nederland die moeten communiceren met leerkrachten en hulpverleners.
En we deden meer:
- Een uitwisselingsbezoek aan het Centre Hospitalier Universitaire Mohammed VI in Marrakech.
- Diagnostiek voor Stichting Horizon, een centrum voor kinderen en volwassenen met fysieke en meervoudige beperkingen.
- Cursusavonden in samenwerking met lokale professionals.
In ons blog leest u alles over de kinderen, leuke momenten en anekdotes.
Hier leest u wat de deelnemers aan de summerschool zelf vertellen over hun ervaringen.
