Vrijdag 1 november 2013
Ik ben weer terug in Nederland. Het is even wennen aan de herfstbladeren, de temperatuursdaling van 20 graden, de snelheid van het leven en de strakke manier waarop alles geregeld is. Het is ook weer heel fijn: eigen bed, oude kaas, eigen taal, vrienden en familie. Maar ik mis het team in Ouarzazate en de kinderen.
Gelukkig nauwelijks tijd om daarover na te denken, want er moesten weer dozen worden ingepakt en spullen gesorteerd. Morgen vertrekt het team van Tour de Nour. De bliksemactie heeft opgeleverd: stickers, spelletjes en kartonnen puzzels. Zelf heb ik de afgelopen dagen nog heel wat kleuter-werkbladen verzameld en zo konden de heren van het Tour de Nour team een aanhangwagentje vullen. Samen met de mini’s en de keukentjes die tijdens de vorige actie verzameld waren, werd alles zorgvuldig gestouwd en met enige moeite kon de deksel dicht.
In de komende drie weken gaan wij hun expeditie volgen (www.tourdenour.nl;
www.facebook.com/pages/Tour-de-Nour/212398655589188).
Tenslotte vraagt u zich misschien af: wat is de conclusie van het participerend veldonderzoek met het punnikklosje?
Welnu, eerste conclusie: punniken is helemaal niet makkelijk.
Tweede conclusie: het is onbekend in Marokko en viel geweldig in de smaak, zowel bij Laila als bij het team van Ibtisama, vrienden en familie.
De conclusie laat zich dan ook het best samenvatten in onderstaande foto’s. Ik kijk reikhalzend uit naar de volgende fase van het onderzoek. Ik hoop dat u dan weer met mij meeleest.
