Bij aankomst wachtte mij een verrassing. Het kleine schoolgebouwtje heeft weer een metamorfose ondergaan. Het voormalige kantoortje is vrijgemaakt voor de kinderen met autisme, want de aanmeldingen stromen binnen.
De leerkracht die werkt met deze kinderen doet haar werk fantastisch. Dat is helemaal niet makkelijk want twee van de nieuwste kinderen zijn bijzonder druk en heel snel overprikkeld. Bij het minste of geringste raken zij van slag en aangezien ze niet kunnen praten uiten ze hun emoties in gedrag. Dat betekent vaak bijten of krabben. Venijnige donkerblauwe tandafdrukjes zijn zichtbaar op haar onderarmen.
De andere vrijwilligers zijn dan ook een beetje bang voor de kinderen met autisme. Des te mooier dat er twee nieuwe vrijwilligers zijn die er voor gekozen hebben om te helpen met de kinderen met autisme. Ze zien uit naar meer kennis en advies om frustratie te verminderen en de kinderen te helpen zich op andere manieren te uiten.
En er zijn meer veranderingen.
Ik woon een fantastische themales bij waarin ik veel elementen terugzie van de cursussen die door Dienke Bakker en Khadija Azahaf zijn gegeven: gebruik van concrete materialen, gebruik van alle zintuigen, interactie met de kinderen, toneelstukjes en heel veel herhaling.
De jongste kinderen spelen en werken nu in een eigen groepje. Elly Stallen heeft het team hierbij tijdens het vorige bezoek gecoacht.
Er is ook flink geknutseld door de vrijwilligers: grote piepschuim cijfers om te voelen, nieuwe leeskaarten en tal van werkbladen. Dat is zo bijzonder aan dit project. We laten wat bouwstenen aan kennis achter en de mensen bouwen er hier zelf iets moois van.
Tenslotte kregen we bijzonder bezoek.
In het vliegtuig ontmoette ik een reisleidster van een groep Nederlandse toeristen. Zij was erg geïnteresseerd in het project en vandaag bracht deze groep ons een bezoek. Het kwam goed uit dat het een feestdag was (de kinderen waren vrij), zodat we hen rustig konden rondleiden, vertellen en laten zien.
Een van de leerlingen met Down Syndroom was wel op school. Hij leidde rond, legde uit (met gebaren en mimiek) en speelde gitaar voor de bezoekers. Tenslotte bezochten we het centrum in aanbouw. Enkele technische groepsleden vonden de bouwtekeningen in een kuil op het terrein en gaven hun deskundige opinie.
Voor de vrijwilligers en bestuursleden van Ibtisama was dit bezoek en de belangstelling een hart onder de riem.
